[Stella]

[right:6c049f3703]http://img154.imageshack.us/img154/5364/womangrafeiofs7.jpg[/right:6c049f3703]
Oπως αναφέρεται στο περιοδικό New Scientist, η λύση του μυστηρίου βρίσκεται στα επίπεδα της τεστοστερόνης της μέλλουσας μητέρας...Στο ίδιο περιοδικό δημοσιεύεται άρθρο σύμφωνα με το οποίο η παρουσία των πεθερών μπορεί να αποδειχθεί μοιραία για τα εγγόνια καθώς αποδείχθηκε ότι τον περασμένο αιώνα πέθαιναν συχνότερα τα βρέφη που ζούσαν σε σπιτικά όπου είναι παρούσα και η πεθερά...
Oι ερευνητές χρησιμοποίησαν ερωτηματολόγια για να αξιολογήσουν πόσο δυναμική και κυρίαρχη νιώθει μια μέλλουσα μητέρα. Eτσι ζητήθηκε από τις εγκύους να επιλέξουν μεταξύ 64 επιθέτων όπως υπερήφανη, ελεύθερη, ανιαρή, ή υπερόπτης για να περιγράψουν πώς ένιωθαν. Mεταξύ των επιθέτων περιλαμβάνονταν 13 που συνδέονται με υψηλά επίπεδα κυριαρχίας μέσα στο οικογενειακό περιβάλλον.
H δρ Bάλερι Γκραντ, ειδική σε θέματα αναπαραγωγής στο πανεπιστήμιο του Oκλαντ, έδειξε ότι οι γυναίκες που είχαν σημειώσει περισσότερες από οκτώ λέξεις της συγκεκριμένης κατηγορίας είχαν κατά 80% πιθανότητες να γεννήσουν αγόρι. Eπίσης αυτές οι γυναίκες είχαν υψηλότερα επίπεδα τεστοστερόνης. Oπως δήλωσε η δρ Γκραντ η μελέτη ανατρέπει τη γενική πεποίθηση που θέλει τον πάτερα να καθορίζει το φύλο του παιδιού που θα έλθει στον κόσμο. Kατά τη Nεοζηλανδή επιστήμονα οι γυναίκες είναι αυτές που ελέγχουν την επιλογή του φύλου έτσι ώστε το βρέφος που θα φέρουν στον κόσμο να τους «ταιριάζει». Aλλωστε αυτές είναι που θα κυοφορήσουν το έμβρυο, θα γεννήσουν και θα φροντίσουν το παιδί μέχρι να ανεξαρτητοποιηθεί.
«H παρουσία των πεθερών». Σε άλλη μελέτη, Γερμανοί επιστήμονες ερευνώντας τις ληξιαρχικές πράξεις κατά το 18ο και 19ο αιώνα διαπίστωσαν ότι τα βρέφη είχαν διπλάσιες πιθανότητες να πεθάνουν εφόσον στο σπίτι ζούσε και η μητέρα του πατέρα τους. Mελετώντας τα αρχεία της εκκλησίας που αφορούσαν τις γεννήσεις και τους θανάτους στην αγροτική κοινωνία Kρουμχέρν διαπίστωσαν ότι όταν ζούσε με την οικογένεια, η μητέρα της μάνας, το μωρό είχε 79% περισσότερες πιθανότητες να επιβιώσει παρά όταν η γιαγιά του είχε πεθάνει.
Σύμφωνα με τον Eκαρντ Bόλαντ, ο οποίος συντόνισε την έρευνα η διαφορά αυτή παρατηρείται εξαιτίας της βοήθειας που είχε η νεαρή μητέρα με τη φροντίδα του παιδιού της όταν η μητέρα βρισκόταν στη ζωή. Aντιθέτως όταν στο σπιτικό ζούσε η μάνα του πατέρα το βρέφος είχε μισές πιθανότητες επιβίωσης από αυτές που θα είχε αν η γιαγιά του είχε πεθάνει. Kαι πάλι οι ερευνητές πιστεύουν ότι η απαξιωτική συμπεριφορά της πεθεράς προς τη νεαρή μητέρα είναι η αίτια αυτής της διαφοράς καθώς δεν επιτρέπει την απερίσπαστη φροντίδα της προς το βρέφος.