Εμφάνιση ενός μόνο μηνύματος
Παλιά 19-04-2010, 20:31:   #1
ironitsa
Moderator
 
Το avatar του χρήστη ironitsa
 
Εγγραφή: Feb 2009
Περιοχή: LA
Μηνύματα: 2.768
Thanks: 555
Thanked 876 Times in 574 Posts
My Mood:
ironitsa will become famous soon enoughironitsa will become famous soon enoughironitsa will become famous soon enoughironitsa will become famous soon enoughironitsa will become famous soon enoughironitsa will become famous soon enoughironitsa will become famous soon enough
Προεπιλογή Ηταν το «Καλουτάκι» μας μέχρι τα 92 της!!!




Μπρίο. Τσαγανό. Τσαχπινιά. Ζωντάνια. Τη χαρά τής ζωής προσωποποιούσε για εννιά δεκαετίες, από 4 ετών που «πρωτοέσκασε» στη σκηνή ως παιδί-θαύμα, η θρυλική Αννα Καλουτά.


Η χειμαρρώδης, χειραφετημένη, αειθαλής, μαγκιόρα πρέσβειρα της «χρυσής» αθηναϊκής επιθεώρησης και του μουσικού θεάτρου μάς «άφησε» ήσυχα το βράδυ του Σαββάτου στην οικία της. Ηταν 92 χρόνων. Θα τη θυμόμαστε με το αστραφτερό κατακόκκινο χαμόγελό της και το σπινθηροβόλο, ζωντανό, τσακίρικο βλέμμα. Μέχρι τέλους.... Με τον θάνατό της -η αδελφή της Μαρία την «πρόλαβε» το 2006- τα περίφημα «Καλουτάκια» μάς αποχαιρετούν οριστικά, σηματοδοτώντας και το τέλος μιας ολόκληρης εποχής. Και μαζί, της φημισμένης Αθηναϊκής Επιθεώρησης.

Το άστρο της Αννας, σε πείσμα των κοσμογονικών ιστορικών γεγονότων στη δίνη των οποίων βρέθηκε, έλαμψε. Θα μπορούσε να καυχιέται για τη μυθιστορηματική βιογραφία της, που διέτρεχε τη σύγχρονη ελληνική Ιστορία, από τη Μικρασιατική Καταστροφή έως την προ των πυλών του ΔΝΤ Ελλάδα του 2010. Καυχιόταν όμως μόνο για την αγαπημένη της επιθεώρηση.

Ολα ξεκινούν αρχές του 20ού αιώνα στη Σύρα, όταν ο «Συριανός Καζανόβας» Στέφανος Καλουτάς, ηθοποιός στο επάγγελμα, και η τραγουδίστρια Κατίνα Γερακουλαίου ενώνουν τις ζωές τους και εγκαθίστανται στην Αθήνα. Εκεί θα αποκτήσουν τη Μαρία και την Αννα-Ειρήνη. Ξαφνικά ο Καλουτάς επιστρατεύεται ως έφεδρος στη μικρασιατική εκστρατεία και αναχωρεί οικογενειακώς για τη Σμύρνη. Η δυστυχία καραδοκεί. Ο πατέρας πιάνεται αιχμάλωτος και η μάνα μένει μόνη με δύο μωρά, που μέσα στις φασαρίες χάνονται. Τελικά τα κοριτσάκια θα ξαναβρούν τη μητέρα τους και από πολύ νωρίς, ως «Καλουτάκια» πια, θα δίνουν με το ταλέντο τους μεγάλη χαρά στο κοινό της Ελλάδας και του εξωτερικού.

«Γυρίσαμε τον κόσμο, είδαμε δόξες, τιμές, είδαμε πίκρες και ύστερα απ' όλα αυτά ιδού: ενώπιος ενωπίω» εξομολογούνταν κάνοντας δημόσια το 2002 απολογισμό ζωής η Αννα Καλουτά. Η πιο εξωστρεφής και τσαούσα απ' τις δύο.

Η σχέση του παιδικού δίδυμου με τη σκηνή, που υπήρξε έρωτας ζωής μόνο για την Αννα, ξεκινά χάρη στη Μαρίκα Κοτοπούλη. Αυτή θα διακρίνει το μοναδικό ταλέντο τους και θα τις βγάλει στο θέατρο, στη «Στοργή» του Μπατάιγ. Η Αννα ήταν μόνο 4! Τα «Καλουτάκια» θα συνεχίσουν με γνωστές επιθεωρήσεις. Θα γνωρίσουν από σκηνής, σε πείσμα των αντίξοων συνθηκών, δόξες, ώσπου το '41 να αποφασίσουν πως ήρθε η ώρα να πάρουν τα πράγματα στα χέρια τους ως θιασάρχες. Θα καταπιαστούν επιτυχώς με επιθεωρήσεις, οπερέτες και παραστάσεις μουσικού θεάτρου.

«Δεν ξέρω αν εσείς πιστεύετε στα θαύματα, αλλά εμείς στο μόνο θαύμα που μπορούμε να πιστέψουμε είναι το ότι καταφέραμε σ' εκείνους τους τρομερούς καιρούς της πείνας, της δυστυχίας και της εξαθλίωσης να ζήσουμε. Γι' αυτόν και μόνο το λόγο μπορούμε να πούμε ότι υπήρξαμε παιδιά-θαύματα» υποστήριζε η Αννα.

Συνθιασάρχες θα γίνουν με τον Ν. Σταυρίδη το 1952, εποχή που οι αδελφές Καλουτά ανοίγουν τα φτερά τους και για το εξωτερικό. Αρχικά στο Παρίσι («Salle de Gaveau»), μετά Νότια Αφρική, Ν. Ζηλανδία, Νέα Υόρκη («Κάρνεγκι Χολ»), Σικάγο, Ντιτρόιτ ('54-'55) και Λονδίνο («Palace Theatre») .

Τη δεκαετία του '60 τα «Καλουτάκια», φτασμένες πλέον θεατρίνες, αποκτούν δικό τους θέατρο επί της Πατησίων, με το όνομά τους. Εκεί ανεβάζουν, μεταξύ άλλων, διασκευασμένη και την αριστοφανική «Λυσιστράτη» το '63.

Η Αννα Καλουτά μπορούσε να καυχιέται ότι στη μεστή 70χρονη καριέρα της μετείχε στις επιθεωρήσεις των γνωστότερων επιθεωρησιογράφων («Γλυκειά Νανά», «Βαφτιστικός» και «Μοντέρνα κορίτσια» του Θ. Σακελλαρίδη, «Γυναίκα του δρόμου», «Απάχηδες των Αθηνών» του Ν. Χατζηαποστόλου). «Τέλος. Δεν υπάρχουν πια καλοί ηθοποιοί της επιθεώρησης!» διαπίστωνε προ δεκαετίας. «Κάποιοι πέθαναν. Κάποιοι άλλοι, επίσης μεγάλα ταλέντα, όπως ο Βουτσάς, ο Παράβας, ο Κωνσταντίνου, εγκατέλειψαν την επιθεώρηση. Τι να σου κάνει λοιπόν κι αυτή; Αλλά και πού είναι οι Σακελλάριοι, Γιαννακόπουλοι, Παπαδούκες, Πρετεντέρηδες; Εξυπνάδα και θέαμα, αυτό είναι το μυστικό της επιθεώρησης, και όχι, όπως πιστεύουν μερικοί, κοριτσάκια με μπουτάκια και κωλαράκια!»

Η Αννα Καλουτά, μολονότι πρωταγωνίστησε και σε δημοφιλείς μουσικές κωμωδίες, σε γνωστές ηθογραφίες («Το Φυντανάκι"»του Χορν) και κωμειδύλλια («Αγαπητικός της βοσκοπούλας», «Γκόλφω», «Μαρία Πενταγιώτισσα»), θρυλική έμεινε για τις πολεμικές επιθεωρήσεις του 1940, ιδίως στο σόλο «Ευζωνάκι» και στους ρόλους της Σμυρνιάς.

Υστατη εμφάνισή της σε σκηνή ήταν πρόπερσι η παράσταση-hommage στην επιθεώρηση του Σταμάτη Κραουνάκη «Χ-Σκηνής, Αυτά που κάψαν το σανίδι». Εμφανίστηκε τελικά στο Ηρώδειο καθισμένη. Στην αρχή είχε αρνηθεί, αφού «πονούσαν» τα πόδια της.

Το ντεμπούτο της στο σινεμά το πραγματοποιεί το 1937 με τον «Δόκτωρα Επαμεινώνδα» του Τόγκο Μιζράχι. Από τις περίπου 10 ταινίες της «έγραψε» το 1967 στο «Καλώς ήλθε το δολάριο» του Σακελλάριου ως Μαντάμ Φούλη της Τρούμπας.

Δεν απέκτησε ποτέ παιδί. Ούτε παντρεύτηκε. «Παντρεύτηκα όχι άντρα, αλλά το θέατρο» ανέφερε. «Δεν είχα εραστές στη ζωή μου. Είχα αγαπημένους. Αλλο εραστής, άλλο αγαπημένος. Τρεις φορές αγάπησα, τρεις πήγα για γάμο. Με τον Ναθαναήλ τον μεταξοβιομήχανο, τον δεύτερο δεν σας τον λέω, και με τον Λαμπρούκο Κωνσταντάρα. Εγώ φταίω τελικά. Ε, όταν είσαι νέα... Και ήμουνα και νέα και όμορφη!»

Η κηδεία της θα τελεστεί, δημοσία δαπάνη από το ΥΠΠΟ, αύριο στις 3 μ.μ. στο Α' Νεκροταφείο Αθηνών. *

Π. Βούλγαρης: «Σοφή και αρχόντισσα»

Το νούμερο «Φανταράκι» από τις επιθεωρήσεις του Α' Παγκοσμίου Πολέμου κατέγραφε η ταινία του Π. Βούλγαρη «Ελευθέριος Βενιζέλος» το 1980. Ο σκηνοθέτης δεν μπορεί να ξεχάσει το «πόσο αρχόντισσα, γενναιόδωρη» και «πραγματικά σοφή και σοβαρή» υπήρξε στη συνεργασία τους. «Ερχόταν πάντα στην ώρα της στα γυρίσματα», θυμάται. «Μια ημέρα που καθυστέρησε 2-3 ώρες ο χορογράφος, ο Φλερύ, η Καλουτά δεν δυσανασχέτησε. Δεν είπε λέξη. Περίμενε υπομονετικά απ' τις 7 το πρωί! Ηταν κυρία».

__________________

Ο χρήστης ironitsa δεν είναι συνδεδεμένος   Απάντηση με παράθεση
Sponsored Links