Εμφάνιση ενός μόνο μηνύματος
Παλιά 27-04-2010, 22:48:   #1
Stella
I'm Blonde and i like it!
 
Το avatar του χρήστη Stella
 
Εγγραφή: Jul 2006
Περιοχή: L.Alaloum
Μηνύματα: 3.411
Thanks: 752
Thanked 1.000 Times in 646 Posts
My Mood:
Stella has a spectacular aura aboutStella has a spectacular aura aboutStella has a spectacular aura aboutStella has a spectacular aura aboutStella has a spectacular aura aboutStella has a spectacular aura aboutStella has a spectacular aura aboutStella has a spectacular aura aboutStella has a spectacular aura aboutStella has a spectacular aura about
Προεπιλογή Σκλήρυνση κατά Πλάκας

Τι είναι η Σκλήρυνση κατά Πλάκας;
Η Σκλήρυνση κατά Πλάκας (ΣΚΠ) ή Πολλαπλή Σκλήρυνση είναι μία νόσος του Κεντρικού Νευρικού Συστήματος (ΚΝΣ).
Η πάθηση πήρε το όνομα της από την χαρακτηριστική εικόνα των πολλαπλών βλαβών που προκαλεί στον εγκέφαλο και οι οποίες ονομάζονταν «σκληρύνσεις» ή «ουλές» (φλεγμονώδεις απομυελινωτικές βλάβες).
Όπως συμβαίνει και με τα άλλα νοσήματα του ανοσοποιητικού συστήματος, στη ΣΚΠ ο οργανισμός στρέφεται εναντίον του εαυτού του θεωρώντας εσφαλμένα κάποια δικά του στοιχεία ως εισβολείς. Τα Τ-κύτταρα, βασικά δομικά στοιχεία του ανοσοποιητικού συστήματος, επιτίθενται εναντίον δομών του ίδιου του οργανισμού. Συγκεκριμένα, το ανοσοποιητικό σύστημα επιτίθεται εναντίον της μυελίνης στο κεντρικό νευρικό σύστημα. Η μυελίνη είναι μία λιπαρή στιβάδα, η οποία περιβάλλει και μονώνει τις ίνες των νεύρων (νευράξονες) του κεντρικού νευρικού συστήματος. Η μυελίνη επιταχύνει την επικοινωνία ανάμεσα στον εγκέφαλο και άλλα τμήματα του οργανισμού. Σε περίπτωση βλάβης ή φθοράς της μυελίνης, οι νευρικές ώσεις (με τις οποίες γίνεται η επικοινωνία) επιβραδύνονται ή δεν μεταδίδονται καθόλου. Όταν καταστραφεί η μυελίνη, οι νευράξονες των νευρικών κυττάρων απομένουν «απογυμνωμένοι». Η έλλειψη μόνωσης όχι μόνο αποτρέπει την κατάλληλη μετάδοση των σημάτων, αλλά τελικά οδηγεί στον εκφυλισμό του νευράξονα και ολόκληρου του νευρικού κυττάρου. Το αποτέλεσμα της ανοσολογικής προσβολής είναι η απώλεια μυελίνης σε πολλαπλές περιοχές του εγκεφάλου και του νωτιαίου μυελού, η οποία αφήνει «ουλές» που ονομάζονται «σκλήρυνση». Μία περιοχή που παρουσιάζει κατεστραμμένη μυελίνη, ονομάζεται «πλάκα». Αυτές οι βλάβες αναστέλλουν ή επιβραδύνουν τη μετάδοση των νευρικών ώσεων, γεγονός που οδηγεί σε πολλά από τα συμπτώματα της ΣΚΠ.

Τι προκαλεί τη Σκλήρυνση κατά Πλάκας;
Δεν είναι γνωστό με βεβαιότητα τι προκαλεί την ΣΚΠ, αλλά οι ερευνητές πιστεύουν ότι ένας συνδυασμός παραγόντων συντελούν στην εμφάνιση της νόσου συμπεριλαμβανομένων γενετικών, περιβαλλοντικών και φυλετικών παραγόντων.

Ποιος κινδυνεύει να προσβληθεί;
Διαγιγνώσκεται συνήθως σε άτομα ηλικίας από 20 έως 50 ετών, αν και η νόσος μπορεί να ξεκινήσει σε μικρότερη ή μεγαλύτερη ηλικία, και κάποιος να παραμείνει χωρίς διάγνωση και συμπτώματα για ένα μεγάλο χρονικό διάστημα.
Οι γυναίκες παρουσιάζουν διπλάσια πιθανότητα ανάπτυξης διαλείπουσας ΣΚΠ σε σχέση με τους άνδρες. Η συχνότητα εμφάνισης της ΣΚΠ διαφέρει γεωγραφικά με μεγαλύτερη συχνότητα στις εύκρατες ζώνες και χαμηλότερη στα θερμά κλίματα. Στην Ευρώπη, η συχνότητα της ΣΚΠ αυξάνεται σταθερά από το Νότο προς το Βορρά. Η ΣΚΠ συνήθως διαγιγνώσκεται για πρώτη φορά σε άτομα ηλικίας από 20 έως 50 ετών, αν και η νόσος μπορεί να ξεκινήσει σε μικρότερη ή μεγαλύτερη ηλικία.
ΠαρΆ ότι η ΣΚΠ δεν θεωρείται κληρονομικό νόσημα, εντούτοις υπάρχει ελαφρώς μεγαλύτερος κίνδυνος εμφάνισης της νόσου στα παιδιά ατόμων με ΣΚΠ σε σχέση με τον γενικό πληθυσμό.

Μορφές Σκλήρυνσης κατά Πλάκας
Υποτροπιάζουσα-διαλείπουσα
Δευτεροπαθής προϊούσα
Πρωτοπαθής προϊούσα
Η υποτροπιάζουσα-διαλείπουσα μορφή της ΣΚΠ (RRMS) είναι η συχνότερη μορφή και εμφανίζεται περίπου στο 85% των ατόμων με ΣΚΠ. Τα άτομα με αυτή τη μορφή ΣΚΠ παρουσιάζουν επεισόδια νευρολογικών διαταραχών. Αυτά τα επεισόδια - τα οποία ονομάζονται υποτροπές, εξάρσεις ή παροξύνσεις- ακολουθούνται από περιόδους πλήρους ή μερικής αποκατάστασης, κατά τη διάρκεια των οποίων η νόσος παραμένει σε ύφεση. Μία ειδική κατηγορία της RRMS είναι η καλοήθης ΣΚΠ. Αποτελεί έναν τύπο RRMS στον οποίο οι υποτροπές είναι σπάνιες. Οι υποτροπές που εμφανίζονται, προκαλούν ήπια συμπτώματα, τα οποία υποχωρούν χωρίς να προκαλέσουν μόνιμη βλάβη, ενώ οι ασθενείς δεν εμφανίζουν σημαντικά προβλήματα λειτουργικότητας μακροπρόθεσμα. Περίπου το 10% έως 20% των ατόμων με ΣΚΠ έχουν καλοήθη ΣΚΠ. Εκτιμάται ότι με την πάροδο του χρόνου, κάποιοι από αυτούς τους ασθενείς θα εισέλθουν στη φάση της δευτεροπαθούς εξέλιξης.
Εάν υπάρχει εξέλιξη της νόσου ανάμεσα στις υποτροπές, τότε η νόσος χαρακτηρίζεται ως δευτεροπαθής προϊούσα ΣΚΠ. Πριν από τις τροποποιητικές της νόσου θεραπείες, πολλά άτομα με RRMS ανέπτυσσαν δευτεροπαθή προϊούσα ΣΚΠ μέσα σε 10 χρόνια. Όμως οι νέες θεραπείες, επιβραδύνοντας την εξέλιξη της νόσου, προοιωνίζουν ένα καλύτερο μέλλον.
Η πρωτοπαθής προϊούσα μορφή της ΣΚΠ εμφανίζεται περίπου στο 10% των ατόμων με ΣΚΠ. Σε αυτήν παρατηρείται σταθερά επιδεινούμενη νευρολογική λειτουργία, χωρίς υποτροπές ή υφέσεις.


Πως γίνεται η διάγνωση της ΣΚΠ;
Δεν υπάρχει κανένα τεστ που από μόνο του να επιβεβαιώνει την κλινική διάγνωση της ΣΚΠ. Γενικώς, οι γιατροί βάζουν τη διάγνωση της ΣΚΠ με βάση τα συμπτώματα και τα αποτελέσματα των παρακλινικών εξετάσεων. Ο γιατρός σας μπορεί να διενεργήσει μία νευρολογική εξέταση, ώστε να διαπιστώσει πόσο καλά λειτουργεί το νευρικό σας σύστημα, καθώς και άλλους ελέγχους συμπεριλαμβανομένης της μαγνητικής τομογραφίας (MRI), των προκλητών δυναμικών και της οσφυονωτιαίας παρακέντησης. Η εξέταση MRI διενεργείται για τον εντοπισμό βλαβών στο ΚΝΣ που προκαλεί η ΣΚΠ. Τα προκλητά δυναμικά δείχνουν την ανταπόκριση του εγκεφάλου μετρώντας το χρόνο που χρειάζεται μέχρι να ανταποκριθούν τα νεύρα σε ορισμέ-να ερεθίσματα. Οι έλεγχοι των προκλητών δυναμικών είναι σημαντικοί για τη διάγνωση και τον έλεγχο της πορείας της ΣΚΠ.
Για τη διάγνωση της ΣΚΠ χρησιμοποιούνται ακόμη οι οσφυονωτιαίες παρακεντήσεις. Συλλέγεται εγκεφαλονωτιαίο υγρό, ώστε να ελεγχθούν δείκτες (ολιγοκλωνικά αντισώματα, δείκτης IgG) που υποστηρίζουν τη διάγνωση και να αξιολογηθεί η δραστηριότητα της νόσου.

Ποια είναι τα συχνότερα συμπτώματα της ΣΚΠ;
Υπάρχουν πολλά διαφορετικά συμπτώματα της ΣΚΠ. Η ΣΚΠ μπορεί να επηρεάσει όλες τις λειτουργίες του εγκεφάλου, συμπεριλαμβανομένης της κίνησης, της όρασης και της σεξουαλικής λειτουργίας. Κατά την πορεία της νόσου, ορισμένα συμπτώματα μπορεί να είναι παροδικά, ενώ άλλα μπορεί να διαρκούν περισσότερο.

3 συχνά συμπτώματα:
Το μούδιασμα είναι ένα σύνηθες σύμπτωμα της ΣΚΠ. Μπορεί να εντοπίζεται στο πρόσωπο, στο σώμα και στα άκρα
Προβλήματα ισορροπίας που μπορεί να προκύπτουν από ζάλη ή ίλιγγο
Η δυσκολία στη βάδιση αποτελεί έναν από τους συχνότερους περιορισμούς στην κινητικότητα για άτομα με ΣΚΠ
Η σπαστικότητα μπορεί να κυμαίνεται από ήπια μυϊκή σύσπαση έως επώδυνους, μη ελεγχόμενους σπασμούς στα χέρια και τα πόδια. Μπορεί ακόμη να προκαλέσει οσφυαλγία, καθώς και δυσκαμψία μέσα στις αρθρώσεις και γύρω από αυτές
Προβλήματα με την ούρηση εμφανίζονται συχνά σε ασθενείς με ΣΚΠ ανάλογα με το στάδιο και τη βαρύτητα της νόσου
Χρόνιος πόνος προσβάλλει περισσότερα από τα μισά άτομα με ΣΚΠ
Η κατάθλιψη είναι συχνή στα άτομα με ΣΚΠ
Η κόπωση αποτελεί ένα από τα συχνότερα συμπτώματα και μπορεί να επηρεάσει σοβαρά στην ικανότητα ενός ατόμου να λειτουργεί παραγωγικά
Σεξουαλικά προβλήματα, τα οποία μπορεί να επηρεάσουν τη διέγερση και τον οργασμό

Υπάρχουν θεραπείες για τη ΣΚΠ;
Η ΣΚΠ μπορεί να αντιμετωπιστεί με διάφορους τρόπους, ανάλογα με την περίπτωση. Για παράδειγμα, για την αντιμετώπιση των υποτροπών χρησιμοποιούνται κορτικοστεροειδή, τα οποία δεν συνιστώνται για παρατεταμένα χρονικά διαστήματα. Αντιθέτως, οι τροποποιητικές της νόσου θεραπείες (DMT) χρησιμοποιούνται για την αντιμετώπιση ή την επιβράδυνση της φυσικής πορείας της ΣΚΠ με την τροποποίηση της ανοσολογικής απάντησης, και την επακόλουθη μείωση της φλεγμονώδους δραστηριότητας στον εγκέφαλο.
Σήμερα, υπάρχουν τρεις πρώτης γραμμής τροποποιητικές της νόσου θεραπείες, που έχουν αποδείξει ότι μεταβάλλουν την πορεία της υποτροπιάζουσας-διαλείπουσας μορφής της ΣΚΠ (RRMS). Ανεξάρτητα από το ποια θεραπεία θα επιλέξει ο ιατρός, θα πρέπει να γνωρίζετε ότι η έγκαιρη αντιμετώπιση της ΣΚΠ παρουσιάζει σημαντικά οφέλη και μπορεί να επηρεάσει θετικά την ποιότητα ζωής του ασθενούς.
__________________
Ο χρήστης Stella δεν είναι συνδεδεμένος   Απάντηση με παράθεση
Sponsored Links