Ένας μύθος υπάρχει παντού

[aggelos_a]

Ακούει στο όνομα «Legend» και διαθέτει τεχνολογία που μοιάζει παραμυθένια. Η ναυαρχίδα της Honda χτυπά την πόρτα τoυ upper class ανταγωνισμού. Όσο για το διάλογο που ακολουθεί, είναι αληθινός: Φίλε, το νέο Accord είναι; - Οχ... - Το μεγαλώσανε πολύ, βρε παιδί μου. ― Όχι... ― Πάντως, είναι εντυπωσιακό... ― Όχι, δεν... ― Aυτό πρέπει να είναι 2λιτρο; Πηγαίνει; ― ΟΧΙ, ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΤΟ Accord. Το λένε «Legend» είναι 3,5 λίτρα με απόδοση 295 ίππους και ξεκινά από τα 72.000 ευρώ.

― Τι; Άντε, γεια...



Το συμβάν έλαβε χώρα σε ένα φανάρι, και είναι ενδεικτικό. Η αλήθεια είναι ότι το Legend δεν είχε ισχυρή παρουσία στην ελληνική αγορά. Για τον εντυπωσιασμένο 30άρη ιδιοκτήτη του Honda Civic με τον οποίο είχαμε το... διάλογο (, θα μπορούσε να είναι -στην καλύτερη περίπτωση- μνήμες της παιδικής του ηλικίας από την πρώτη και δεύτερη γενιά του μοντέλου τις δεκαετίες του ’80 και του ’90.



Από τότε τα πράγματα άλλαξαν. Πλέον, το Legend είναι ένα αυτοκίνητο 5 μ., που στοχεύει ψηλά σε μια κατηγορία μοντέλων σεντάν, όπως η σειρά GS της Lexus, το A6 της Audi, η Jaguar S-Type, η Σειρά 5 της BMW και η E-Class της Mercedes, στην οποία τοποθετείται τόσο από πλευράς μεγέθους και απόδοσης όσο και από πλευράς κόστους.



Eίναι αλήθεια ότι παίζει με δύσκολους αντιπάλους, αλλά φαίνεται έτοιμο, αν ξεπεράσει κανείς την εικόνα που είναι αρκετά συντηρητική, ενώ, σε γενικές γραμμές, δημιουργεί την αίσθηση ότι έχει γίνει ένα προχωρημένο facelift στο τελευταίο Opel Omega.



Eκτός από την εξωτερική εικόνα, λοιπόν, αρχίζεις να αποκτάς αίσθηση για την κατηγορία στην οποία απευθύνεται από το βάρος της πόρτας, τον μασίφ τρόπο που κλείνει και -το σημαντικότερο- από τον τρόπο που απομονώνει τον έξω κόσμο.



Eπομένως, δημιουργείται ανηχοϊκός θάλαμος στο εσωτερικό σε βαθμό που σου κάνει εντύπωση ο ήχος της φωνής σου. Παράλληλα, και εν κινήσει δεν αλλάζει κάτι, αφού κανένας θόρυβος κύλισης ή αεροδυναμικός δε σπάει την ησυχία του εσωτερικού. Μόνον όταν ο κινητήρας ανέβει ψηλά σε στροφές, «ξεμυτίζει» ο ήχος του στο εσωτερικό.



Μέσα σε αυτήν την ησυχία, δεν μπορείς παρά να παρατηρήσεις την ποιότητα των υλικών. Οι εκπτώσεις δεν επιτρέπονται, έτσι κι αλλιώς, σε αυτήν την κατηγορία σε κρίσιμα σημεία, όπως η ποιότητα. Έχουμε, λοιπόν, καλά υλικά ακόμα πιο καλά συναρμολογημένα, αλλά χωρίς να δημιουργούν την αίσθηση ενός Α6, μιας «5άρας» ή ακόμα και ενός Lexus, τα οποία μάλλον απαιτούν όσοι διαθέσουν 7 δεκάδες χιλιάδες ευρώ.



O εσωτερικός σχεδιασμός έχει στοιχεία πρωτότυπα, αλλά ο εντυπωσιασμός προκύπτει κυρίως από τα χιλιάδες κουμπιά που υπάρχουν παντού, με αποτέλεσμα οι τέσσερις ακτίνες του τιμονιού να είναι γεμάτες. Από πλευράς άνεσης, τα 2.800 χιλ. και γενικότερα το μεγάλο αμάξωμα εξασφαλίζουν την άνεση που απαιτείται.



Ωστόσο, και πάλι είναι ένα κλικ πιο πίσω από ένα Α6, σε ό,τι αφορά τους διαθέσιμους χώρους. Και για να κλείσουμε τα χωροταξικά, το σημείο που το Legend δε βρίσκεται στα επίπεδα του ανταγωνισμού των μοντέλων 5 μ. είναι τα 452 λίτρα του χώρου αποσκευών.



Το high-tech προφίλ που έχει η εταιρεία Honda αρχίζει να το αντιλαμβάνεται κανείς, αν ρίξει μια ματιά κάτω από τις λαμαρίνες. Η αίσθηση κλιμακώνεται από το V6 των 3,5 λίτρων που ενσωματώνει το κλασικό VTEC (μεταβλητός χρονισμός και έλεγχος του βυθίσματος των βαλβίδων), μεταβλητού μήκους αυλοί στην εισαγωγή και μια σειρά από τεχνολογίες (τις σημαντικότερες εκ των οποίων αναλύουμε στα σχετικά κουτάκια), οι οποίες αφορούν την πολύπλοκη τετρακίνηση και τα συστήματα προστασίας.



Όλα αυτά έχουν συντελέσει, ώστε το βάρος να φτάνει αισίως πάνω από τα 1.800 κιλά, τα οποία δεν αποτελούν εμπόδιο για τη ροπή του κινητήρα (35,7 χλγμ./5.000 σ.α.λ.) και τη γενικότερη απόδοσή του. Παρότι το 5αρι κιβώτιο είναι αυτόματο από στάση ως τα 100 χλμ./ώρα, αρκούν 7,6 δλ., και οι ρεπρίζ ακολουθούν στο ίδιο μοτίβο, παρότι το κιβώτιο είναι τόσο μακρύ που στον κόφτη (6.600 σ.α.λ.) έχει θεωρητική ταχύτητα 301 χλμ./ώρα.



Για το κιβώτιο πρέπει να πούμε ότι αλλάζει όπως το DSG. Παρουσιάζεται ακαριαίο στις αλλαγές τόσο στην αυτόματη όσο και στη χειροκίνητη λειτουργία (μέσω paddle στο τιμόνι), κρατώντας τις ταχύτητες έως το όριο των στροφών.



Το προφίλ του εν κινήσει είναι αυτό μιας πραγματικής λιμουζίνας. Σε ανοιχτό δρόμο η ευκολία να «καταπίνει» τα χιλιόμετρα είναι εντυπωσιακή. Με άνεση και ησυχία φτάνει παντού ατσαλάκωτο όσο μακρινή και αν είναι η απόσταση. Η σταθερότητα είναι υποδειγματική σε ανοιχτό δρόμο αλλά και σε κλειστά κομμάτια το Legend τα καταφέρνει πολύ καλά.



Στρίβει με τη βοήθεια της τετρακίνησης άψογα και ισορροπημένα, αφού η δύναμη περνά στο δρόμο, χωρίς άκοπες απώλειες. Σε όλη τη διαδικασία, μόνο στις υπερβολές νιώθεις το βάρος να ξεπερνά την πρόσφυση, οπότε επεμβαίνει το σύστημα ευστάθειας. Θα σημειώναμε την αίσθηση του τιμονιού, που χαλά όσο τα χιλιόμετρα ανεβαίνουν, και τα μέτρια σε απόδοση φρένα που σταματούν το αμάξωμα από τα 120 χλμ./ώρα στα 60 μ.



Και μιας και μιλάμε με νούμερα, από πλευράς κατανάλωσης, το Legend δεν είναι υπερβολικό για τις προδιαγραφές του. Καταναλώνει 14,5 λίτρα για κάθε 100 χλμ./ώρα, τα οποία κατά μέσο όρο κρίνονται λογικά. Eξίσου φυσιολογικά φαίνονται και τα 72.000 ευρώ για την τεχνολογία και όσα προσφέρει, αλλά ίσως είναι πολλά για τους αγοραστές. Σε αυτήν την κατηγορία οι οδηγοί αναζητούν κύρος, αλλά το Honda, καλώς ή κακώς, μένει πίσω σε σχέση με τα βαριά χαρτιά του γερμανικού ανταγωνισμού.

autobild.com