Τα προβλήματα υγείας εξ αιτίας της περιβαλλοντικής μόλυνσης προκαλούν το 20% των θανάτων στις αναπτυσσόμενες χώρες, ενώ οι τοξίνες στο περιβάλλον απειλούν 1.000.000.000 πολίτες με δηλητηριασμούς, καρκίνους και μολύνσεις των πνευμόνων, καθώς και με τη γέννηση παιδιών με νοητική υστέρηση, σημειώνει σε έκθεσή του το ινστιτούτο Blacksmith, που δραστηριοποιείται για την προστασία του περιβάλλοντος.
Το ινστιτούτο, που εδρεύει στη Νέα Υόρκη, παρουσίασε μια έκθεση για τις δέκα πιο μολυσμένες περιοχές στη Γη. Ανάμεσά τους είναι η πόλη Ντζερζίνσκ της Ρωσίας, όπου, στην εποχή του Ψυχρού Πολέμου, παρασκευάζονταν χημικά όπλα, περιλαμβανομένου του Σαρίν. Σήμερα, το προσδόκιμο ζωής στην πόλη φθάνει τα 42 έτη για τους άνδρες και τα 47 για τις γυναίκες.
Η περιοχή όπου βρίσκονται οι οικισμοί Ντάλνεγκορσκ και Ρούντναγια Πριστάν, στη ρωσική Άπω Ανατολή, αντιμετωπίζουν επίσης σοβαρά προβλήματα λόγω της μόλυνσης από το μόλυβδο που χρησιμοποιείτο σε ένα παλιό χυτήριο και τη μεταφορά, χωρίς μέτρα για την προστασία του περιβάλλοντος, μόλυβδου που εξορυσσόταν από ένα ορυχείο.
Αλλη μια πόλη της Ρωσίας, η Νορίλσκ, που είχε ιδρυθεί ως στρατόπεδο εργασίας το 1935, βρίσκεται στον κατάλογο. Εκεί υπήρχαν χυτήρια χωρίς απολύτως κανέναν έλεγχο της μόλυνσης για το νικέλιο, το χαλκό, το μόλυβδο και το κάδμιο που χρησιμοποιούνταν.
Στη Μαϊλού Σου του Κιργιστάν, όπου υπήρχε ένα ορυχείο και εργοστάσιο επεξεργασίας ουρανίου, στα απομεινάρια των εγκαταστάσεων βρίσκονται ραδιενεργά απόβλητα, που φθάνουν το 1,96 εκατομμύριο κυβικά μέτρα. Τα επίπεδα της εκπεμπόμενης ραδιενέργειας είναι ιδιαίτερα υψηλά, ενώ υπάρχουν επίσης διεσπαρμένα βαρέα μέταλλα και δηλητηριώδεις ουσίες. Τα απόβλητα απειλούν την κοιλάδα Φεργκάνα, μια από τις πιο εύφορες και πυκνοκατοικημένες περιοχές της κεντρικής Ασίας.
Στο Τσέρνομπιλ, στην Ουκρανία, παρά το εν εξελίξει πρόγραμμα για τον περιορισμό της διαρροής ραδιενέργειας και της μόλυνσης από το δυστύχημα του 1986, τα υλικά που παραμένουν στο εργοστάσιο μολύνουν το έδαφος, καθώς ανακυκλώνονται μέσω της βροχής, ενώ παραμένει ο κίνδυνος νέου δυστυχήματος.
Στην Κάμπουε της Ζάμπια, μία από τις έξι πόλεις στη λεγόμενη «ζώνη του χαλκού», τα επίπεδα μόλυνσης του εδάφους από τα βαρέα μέταλλα είναι πολύ υψηλότερα των ανωτάτων επιτρεπομένων από τον Παγκόσμιο Οργανισμό Υγείας, αναφέρει το ινστιτούτο. Το μέσο επίπεδο μολύβδου στο αίμα κάθε παιδιού στην πόλη είναι δέκα φορές πάνω από το επιτρεπόμενο επίπεδο στις ΗΠΑ.
Στην Μπάχος δε Αΐνα της Δομηνικανής Δημοκρατίας, όπου υπήρχε το εργοστάσιο ανακύκλωσης μπαταριών αυτοκινήτων «Μεταλόχα», που έκλεισε και μεταφέρθηκε το 1997, τα επίπεδα του μολύβδου είναι σε επίπεδο συναγερμού. Η μόλυνση προκαλεί δηλητηριασμούς από μόλυβδο, ειδικά στα παιδιά. Το ινστιτούτο αναφέρει ότι το 28% των παιδιών χρειαζόταν άμεση θεραπεία και ότι μόλις το 8% των παιδιών στην περιοχή είχαν επίπεδα μολύβδου στον οργανισμό τους κάτω από τα όρια του ΠΟΥ.
Στην πόλη Λα Ορόγια του Περού, μια πόλη των ορυχείων στις Ανδεις, ένα εργοστάσιο και χυτήριο που ανήκει στην αμερικανική εταιρεία «Ντο Ραν» ευθύνεται για τη μόλυνση της περιοχής με μόλυβδο, ενώ διαπιστώνεται ότι τα παιδιά έχουν υψηλά επίπεδα μολύβδου στο αίμα.
Η μόλυνση αυτή συνδέεται με βλάβες στη νοητική ανάπτυξη των παιδιών. Η χλωρίδα στην περιοχή έχει καταστραφεί από τις τοξικές βροχές, όμως μέχρι σήμερα δεν έχει γίνει καμία μελέτη για τη μόλυνση του εδάφους και τη μείωση της έκλυσης επικίνδυνων ουσιών.
Η πόλη Λινφέν της επαρχίας Σανξί της Κίνας, στην καρδιά της βιομηχανίας εξόρυξης άνθρακα, θεωρείται μια από τις πιο μολυσμένες στη χώρα και οι κάτοικοι διαμαρτύρονται για το γεγονός ότι κάθε βράδυ πνίγονται από την αιωρούμενη σκόνη.
Στην πόλη Ρανιπέτ της Ινδίας η μόλυνση από απόβλητα των βυρσοδεψείων είναι επικίνδυνη για τους πολίτες της ευρύτερης περιοχής του Ταμίλ Ναντού. Τα απόβλητα μολύνουν ποτάμια και τους υδροφόρους ορίζοντες.