[left:67c3e50aff]http://img357.imageshack.us/img357/8558/image18530km0.jpg[/left:67c3e50aff] Έφυγε ξαφνικά και αναπάντεχα τα ξημερώματα της Δευτέρας, 4 Ιουνίου, ο δημοφιλής ηθοποιός Σωτήρης Μουστάκας. Λίγο μετά τα μεσάνυχτα εισήχθη εσπευσμένα, με έντονα αναπνευστικά προβλήματα, στην εντατική μονάδα του Γενικού Κρατικού Αθηνών, όπου και κατέληξε στις 5:30 το πρωί. Ο άνθρωπος που χάρισε το γέλιο σε μικρούς και μεγάλους επί σαράντα και πλέον χρόνια δεν μένει πια εδώ...
Απόφοιτος της Δραματικής Σχολής του Εθνικού Θεάτρου, στα μέσα περίπου της δεκαετίας του ΄60, ο Σωτήρης Μουστάκας έμελλε με το πηγαίο ταλέντο του να αφήσει τα δικά του, ανεξίτηλα ίχνη στην ιστορία του ελληνικού θεάτρου και κινηματογράφου στο δεύτερο μισό του 20ου αιώνα. Γεννημένος στη Λεμεσό της Κύπρου το 1940 κάνει για πρώτη φορά αισθητή την παρουσία του στο καλλιτεχνικό στερέωμα με την ταινία «Ζορμπάς» του Μιχάλη Κακογιάννη το 1964, όπου και υποδύεται τον Μιμιθό. Ακολουθούν δεκάδες ταινίες και θεατρικές παραστάσεις, όπου ο Μουστάκας καταφέρνει πάντα να κλέβει τις εντυπώσεις. Μαζί με τη γυναίκα του και επίσης ηθοποιό, Μαρία Μπονέλου, θα αποκτήσουν μία κόρη, την Αλεξία, και θα κρατήσουν με συνέπεια την προσωπική τους ζωή μακριά από τα φώτα της δημοσιότητας. Τα ξημερώματα της 4ης Ιουνίου του 2007 η αυλαία έπεσε οριστικά για έναν από τους σπουδαιότερους κωμικούς ηθοποιούς της μεταπολεμικής γενιάς, που τίμησε, καθ΄ όλη τη διάρκεια της ζωής του, με τρόπο θαυμαστό την ετυμολογία του όρου ηθο-ποιός...
Θα μπορούσαμε ίσως να πούμε ότι ο Σωτήρης Μουστάκας ήταν (και είναι) το αρσενικό αντίστοιχο της Ρένας Βλαχοπούλου στην ελληνική θεατρική και κινηματογραφική κωμωδία. Ηθοποιός με απίστευτη αίσθηση του timing και εντυπωσιακές αποδόσεις στον αυτοσχεδιασμό μπορούσε να πλάθει το κωμικό εκ του μηδενός και να χαρίζει γέλιο απλόχερα. Είτε συμφωνείς είτε διαφωνείς με τις καλλιτεχνικές του επιλογές, δεν μπορείς να αμφισβητήσεις την κωμική του δεξιοτεχνία, που μετουσίωνε την «μπαλαφάρα» σε καθαρόαιμο λαϊκό θέατρο. Πιστός εργάτης της επιθεώρησης, στα δύσκολα χρόνια της παρακμής της (αν και ο ίδιος ποτέ δεν συμφώνησε με αυτή την άποψη), κατάφερνε με μία αστραπιαία κίνηση του ματιού, με ένα ανεπαίσθητο τρέμουλο ή με ένα, τάχα μου τυχαίο, σαρδάμ να αναπληρώσει την ανυπαρξία κειμένου κερδίζοντας τον θεατή μέσα από τον αυτοσχεδιαστικό του οίστρο. Εξαιρετικές οι επιδόσεις του και στον Αριστοφάνη, σε έργα του οποίου είχε πρωταγωνιστήσει ουκ ολίγες φορές δίνοντας μάλιστα δυναμικό παρών στην Επίδαυρο. Η τελευταία του θεατρική εμφάνιση στο αρχαίο αργολικό θέατρο έγινε πέρυσι το καλοκαίρι με τον «Πλούτο» του Αριστοφάνη σε σκηνοθεσία Θύμιου Καρακατσάνη. Τελευταία φορά που πάτησε το πόδι του στο σανίδι ήταν την φετινή χειμερινή σεζόν (2006 - 2007) στο θέατρο Μινώα, όπου πρωταγωνιστούσε με τον Φίλιππο Σοφιανό στο «Αταίριαστο ζευγάρι» του Νιλ Σάιμον. Φέτος το καλοκαίρι θα περιόδευε ξανά με τον «Πλούτο» του Αριστοφάνη σε όλη την Ελλάδα, συνεχίζοντας τις περσινές επιτυχημένες παραστάσεις. Δεν πρόλαβε...
Σε μία εποχή, που η νέα γενιά ηθοποιών είναι πολύ πιο άρτια εκπαιδευμένη και ευρύτερα καταρτισμένη από τους παλαιότερους (στοιχείο άκρως ενθαρρυντικό για τα θεατρικά πράγματα της χώρας) ο Σωτήρης Μουστάκας εκπροσωπούσε το δυσεύρετο πλέον μοντέλο του «λαϊκού κωμικού», που δεν στηρίζεται τόσο στην υποκριτική του εκπαίδευση, όσο στο πηγαίο τάλαντό του. Και είναι αυτό το γεγονός, που μας επιτρέπει να τον αποκαλέσουμε αναντικατάστατο...
Η κηδεία του θα γίνει την Τετάρτη στο Νεκροταφείο Χαλανδρίου, δημοσία δαπάνη.