Μετά(η)ρύθμιση στο Ασφαλιστικό!
Αυτή τη βδομάδα ψηφίζεται στην Βουλή το ασφαλιστικό νομοσχέδιο που προωθεί η κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας, ενώ κλιμακώνονται οι κινητοποιήσεις των εργαζομένων που αντιδρούν στις κυβερνητικές προθέσεις.
Όπως όλα δείχνουν η κυβερνητική πλειοψηφία, αν και ισχνή, θα αποδειχτεί αρκετή για να ψηφιστεί ένα ασφαλιστικό νοµοσχέδιο που φέρνει τους εργαζόµενους και τους συνταξιούχους σε ακόµα πιο δύσκολη θέση σε ότι αφορά, τα συνταξιοδοτικά τους κυρίως δικαιώµατα.
Πρόκειται ουσιαστικά για την περαιτέρω συρρίκνωση των δικαιωµάτων των ασφαλισµένων, µε πρόσχηµα την βιωσιµότητα του ασφαλιστικού συστήµατος της χώρας µας. Το σύστηµα που από την δεκαετία του ’50 χρηµατοδοτούσε άτοκα τις «αναπτυξιακές» πολιτικές κάθε κυβέρνησης και µέχρι πρόσφατα έχει γίνει αντικείµενο εκµετάλλευσης από διάφορους κοµµατικούς γραφειοκράτες µέσω των επενδύσεων σε οµόλογα.
Οι ασφαλιστικές εισφορές των εργαζοµένων, όσο η δηµογραφική εξέλιξη είναι αρνητική για τον ενεργό εργασιακά πληθυσµό, δεν είναι αρκετές για να εξασφαλίσουν µεσοµακροπρόθεσµα την οµαλή χρηµατοδότηση του συστήµατος.
Το κράτος, που κάθε τόσο επιβάλλει µεταρρυθµίσεις, ενώ έχει βασικό ρόλο στην χρηµατοδότηση δεν αναλαµβάνει το αντίστοιχο µέρος της ευθύνης που του αναλογεί.
Αυτό που κυρίως όµως χαρακτηρίζει τις όποιες προσπάθειες εξασφάλισης της βιωσιµότητας του ασφαλιστικού συστήµατος της χώρας, είναι η προσπάθεια φορτώµατος στις πλάτες των εργαζοµένων των ελλειµµάτων.
Από την δεκαετία του ’90 κι εδώ, τα µοντέλα που προτάθηκαν για το ασφαλιστικό στην χώρα µας, είτε προέρχονταν από δήθεν επιτυχηµένα µοντέλα του εξωτερικού, είτε προέρχονταν κατευθείαν από το διευθυντήριο της Ευρωπαϊκής Ένωσης.
Κι ενώ εδώ και αρκετά χρόνια οι επιστηµονικοί οργανισµοί των συνδικάτων που ασχολούνται µε το θέµα, έχουν καταθέσει τις προτάσεις τους για ένα βιώσιµο ασφαλιστικό σύστηµα σε βάθος χρόνου, µε δίκαιη κατανοµή των βαρών στους κοινωνικούς εταίρους.
Η ψήφιση του νοµοσχεδίου της κυβέρνησης θα αποτελέσει µια ήττα για τον κόσµο της εργασίας. Το ζήτηµα, αν όντως υπάρχει, της βιωσιµότητας του συστήµατος όµως δεν είναι σίγουρο ότι θα πάψει να µας απασχολεί για µεγάλο διάστηµα. Ίσως µάλιστα η επόµενη κυβέρνηση να χρειαστεί να ασχοληθεί µε µια ακόµα «µεταρρύθµιση».