Ερευνητική ομάδα υποστηρίζει ότι ένα συστατικό των φυκιών μπορεί να μετατραπεί στο κατάλληλο υλικό για την κατασκευή των ηλεκτροδίων στους πυκνωτές. Λειτουργεί εξίσου καλά με τα συμβατικά υλικά τα οποία χρησιμοποιούνται στις ηλεκτρονικές συσκευές.
Η αλγινάτη, πολυμερές που βγαίνει από τα φύκια, δεν είναι τοξική και χρησιμοποιείται ευρέως ως σταθεροποιητικό σε φαγητά και καλλυντικά. 20.000 τόνοι εξάγονται κάθε χρόνο για αυτό τον σκοπό, γεγονός που καθιστά το υλικό εξαιρετικά φτηνό.
Οι πυκνωτές αποτελούν εναλλακτική λύση έναντι των μπαταριών για ενέργεια σε φορητές ηλεκτρονικές συσκευές. Μπορούν να παράσχουν περισσότερη ενέργεια από τις μπαταρίες αλλά τείνουν να αποθηκεύουν λιγότερη συνολικά ηλεκτρική ενέργεια. Εφαρμόζονται ως πηγές ενέργειας για υπολογιστές ή συμπληρωματικές πηγές σε ηλεκτρικά οχήματα όπου, για παράδειγμα, μπορούν να αποθηκεύουν την ενέργεια που «αιχμαλωτίζεται» κατά το φρενάρισμα.
Τα ηλεκτρόδια των περισσότερων πυκνωτών είναι κατασκευασμένα από ενεργό άνθρακα, μία πορώδη μορφή μιας ουσίας που μοιάζει με γραφίτη. Ωστόσο η πορώδης υφή του υλικού αποτελεί μειονέκτημα, καθώς η αποθήκευση πολλής ενέργειας σε χαμηλής πυκνότητας υλικό απαιτεί μεγάλη ποσότητα, περιορίζοντας τις δυνατότητες για ελαχιστοποίηση του μεγέθους των συσκευών.
Ο Francois Béguin και οι συνάδελφοί του από το CNRS Ερευνητικό Κέντρο για τη Διασπασμένη Ύλη, της Ορλεάνης, κατέληξαν στο ότι χρειαζόταν μία μορφή άνθρακα ο οποίος θα ήταν σχετικά πυκνός, ηλεκτρικά αγώγιμος, και ικανός να συγκρατήσει πολύ φορτίο. Οι ερευνητές πίστευαν αρχικά ότι η κυτταρίνη, συστατικό των φυτών, θα ήταν κατάλληλη. Περιέχει πολλά άτομα οξυγόνου που φέρουν φορτίο, ωστόσο το περισσότερο οξυγόνο χάνεται όταν η κυτταρίνη θερμαίνεται. ΓιΆ αυτό και προτίμησαν την αλγινάτη, άφθονη στα καφέ φύκια, που είναι χημικά παρόμοια με την κυτταρίνη, με τη διαφορά ότι συγκρατεί το οξυγόνο όταν ζεσταίνεται.
Η γαλλική ερευνητική ομάδα θέρμανε την αλγινάτη μέχρι που αυτή μετατράπηκε σε σκόνη. Στη συνέχεια τη συνδύασαν με ένα πολυμέρες για να επιτύχουν τη σκλήρυνση του υλικού, με το οποίο σχημάτισαν ηλεκτρόδια για πυκνωτές.
Η ποσότητα του ηλεκτρικού φορτίου και της ενέργειας που μπορούν να συγκρατήσουν αυτές οι συσκευές είναι συγκρίσιμη με αυτή των πυκνωτών που είναι κατασκευασμένοι από ενεργό άνθρακα. Ταυτόχρονα, οι πυκνωτές από αλγινάτη έχουν διπλάσια πυκνότητα. Η ικανότητά τους για φόρτιση και αποθήκευση μειώνεται μόλις 15% μετά από 10.000 κύκλους φόρτισης και αποφόρτισης.