Δροσιστικά cocktails για τα βράδια του καλοκαιριού

[Stella]

ΒΡΕΤΑΝΙΑ, μέσα 19ου αιώνα. Τα αποστακτήρια κατέχουν πλέον τις γνώσεις για να παράξουν μια μεγάλη ποικιλία αλκοολούχων ποτών, ενώ οι Άγγλοι αποικιοκράτες ανακαλύπτουν το εξωτικό ρούμι και δημιουργούν το δημοφιλές τζιν.



Την ίδια εποχή (1863) στις ΗΠΑ, κυκλοφορεί η πρώτη έκδοση του «Bartenders Guide», η οποία περιλαμβάνει και 13 συνταγές για κοκτέιλ, «μία νέα εφεύρεση, που σερβίρεται σε συγκεντρώσεις ψαράδων (!) και σε άλλες αθλητικές συγκεντρώσεις».



Σήμερα, τα κοκτέιλ παραμένουν το ίδιο λαοφιλή και «ευκολόπιοτα», όσο και στα πρώτα χρόνια της «γέννησής» τους.



Σε ποτήρι μαρτίνι, highball (ψηλό), χαμηλό ή σε σφηνάκι, σε όλα τα χρώματα της ίριδας, με φυσικούς χυμούς, αναψυκτικά, παγωτό ή καφέ, προσφέρουν μοναδικές συγκινήσεις οινοπνεύματος, ειδικά την καλοκαιρινή περίοδο.



Ας δούμε μερικά από τα πιο γνωστά κοκτέιλ και πώς θα τα παρασκευάσετε...



Dry Martini (ντράϊ μαρτίνι)



3 μεζούρες τζιν (50 ml)



1/2 μεζούρα λευκό ξηρό βερμούτ (4-5 σταγόνες)



1 πράσινη ελιά



5 παγάκια

Γεμίζουμε ένα σέικερ μέχρι τη μέση με πάγο. Βάζουμε το βερμούτ και το ανακινούμε 2-3 φορές. Στραγγίζουμε το βερμούτ και στο ίδιο σέικερ προσθέτουμε το τζιν και λίγο ακόμα πάγο. Ανακατεύουμε με ένα κουτάλι. Στραγγίζουμε το τζιν μέσα σε ένα παγωμένο ποτήρι του μαρτίνι. Ανακατεύουμε ελάχιστα και γαρνίρουμε με μια ελιά ή με τη φλούδα του λεμονιού.



Για την παρασκευή του Martini μερικοί χρησιμοποιούν και βότκα αντί του τζιν. Το ποτό σερβίρεται στο χαρακτηριστικό κωνικό ποτήρι με μια ελιά. Όσο λιγότερο βερμούτ βάζουμε, τόσο πιο «dry» (ξηρό) είναι το Martini.



Ιστορία και παραλλαγή: Πιθανόν το Dry Martini έχει πάρει το όνομά του από τη διάσημη ιταλική εταιρεία Martini (που φτιάχνει το ομώνυμο βερμούτ).



Το ποτό «γεννήθηκε» τη δεκαετία του '30 και στην αρχή η αναλογία μεταξύ τζιν και βερμούτ ήταν ίση. Αναγνωρίστηκε ως το απόλυτο cocktail-σύμβολο μιας εύπορης και ανέμελης «high society», που ξοδεύει τον καιρό της σε πάρτι και κοσμικότητες.



Αν για το γαρνίρισμα χρησιμοποιήσουμε μια ροδέλα κρεμμυδιού, το ποτό ονομάζεται Gibson. Αν χρησιμοποιήσουμε και ένα μέρος σκωτσέζικο ουίσκι, τότε έχουμε ένα Smoky Martini. Με μερικές σταγόνες αλατόνερο από τις ελιές ονομάζεται Dirty Martini.



Mojito (μοχίτο)



2 μεζούρες άσπρο ρούμι



1 μεζούρα lime



Σόδα



10 φύλλα μέντας



5 παγάκια



1 φέτα λεμόνι



1 κουταλιά ζάχαρη

Βάζουμε τη μέντα και τη ζάχαρη σε ποτήρι ψηλό ποτήρι (highball). Στάζουμε λίγο ρούμι και πιέζουμε τα φύλλα μέντας, ώστε να βγάλουν το χυμό τους στη ζάχαρη. Βάζουμε τα παγάκια, το ρούμι και το lime. Συμπληρώνουμε με σόδα και γαρνίρουμε με μία φέτα λεμόνι.



Ιστορία και παραλλαγή: To εθνικό cocktail της Κούβας είναι στενά συνδεδεμένο με το ιστορικό bar «La Bodeguita Del Medio», το κέντρο της μποέμικης ζωής της παλιάς Αβάνας. Από εδώ έχουν περάσει πολλές προσωπικότητες, όπως ο Φιντέλ Κάστρο, o Σαλβαδόρ Αλιέντε, o Χάρυ Μπελαφόντε, o Νατ Κινγκ Κόουλ Cole και, φυσικά, ο Έρνεστ Χέμινγουεη. Εδώ το mojito τελειοποιήθηκε και έγινε γνωστό με την τωρινή του σύνθεση.



Μία πιο «πλούσια» σε γεύση παραλλαγή είναι το Mojito Imperial, με σαμπάνια.



Strawberry Daiquiri (ντάκιρι με φράουλα)



3 μεζούρες άσπρο ρούμι



5 παγάκια



Χυμός από 2 λεμόνια



Χυμός ή σιρόπι φράουλας



1 κουταλιά σιρόπι ζάχαρης



1 φράουλα



Χτυπάμε όλα τα υλικά (με πάγο) στο shaker. Σερβίρουμε σε ποτήρι highball χωρίς τον πάγο και γαρνίρουμε με τη φράουλα.



Ιστορία και παραλλαγή: Το Daiquiri, που πήρε το όνομά του από τον ομώνυμο ποταμό της Κούβας, το ποτό των Δυτικών Ινδιών, είναι ένα παρασκεύασμα από ρούμι. Το Daiquiri αναφέρεται για πρώτη φορά το 1920 από τον Scott Fitzgerald, στο μυθιστόρημά του «This side οf paradise».



Στη συνέχεια γνώρισε πολλές παραλλαγές, όπως το Ντάκιρι Μπλόσομ (με 4 μέρη ρούμι, 3 μέρη μαρασκίνο, 3 μέρη χυμού πορτοκαλιού και ένα κερασάκι).



Caipirinha (καϊπιρίνια)



Μερικά λάιμ



Ένα μπουκάλι Cachacha (προφέρεται Κασάσα και είναι αλκοολούχο ποτό, φτιαγμένο από ζαχαροκάλαμο)



Ένα ξύλινο γουδοχέρι



Καστανή ζάχαρη



Πολλά παγάκια



Κόβουμε ένα λάιμ σε 8 κομμάτια και βάζουμε σε ένα μεσαίου μεγέθους ποτήρι τα 4 κομμάτια από τα 8. Προσθέτουμε 2 κουταλάκια του γλυκού καστανή ζάχαρη.



Με το γουδοχέρι πιέζουμε τα κομμάτια του λάιμ μαζί με τη ζάχαρη, ώστε ο χυμός τους να λιώσει όσο καλύτερα και να γίνει ένα καλό μίγμα με τη ζάχαρη. Θρυμματίζουμε τα παγάκια και γεμίζετε το ποτήρι με το θρυμματισμένο πάγο. Προσθέτετε 5 cl Cachacha και ανακατεύετε καλά.



Ιστορία και παραλλαγή: Το Cachacha είναι το εθνικό ποτό της Βραζιλίας και το βασικό συστατικό για την Caipirinha. Η ιστορία του Cachacha ξεκινά πριν από 400 χρόνια, όταν οι ιδιοκτήτες φυτειών άρχισαν να το δίνουν στους σκλάβους τους, καθώς είχαν παρατηρήσει ότι αύξαινε την αποδοτικότητά τους.



Μέχρι τη δεκαετία του 1920 το Cachacha είχε γίνει το σύμβολο της βραζιλιάνικης ταυτότητας, που παράγεται και καταναλώνεται από όλες τις εθνικές και κοινωνικές ομάδες της χώρας.



Μπορείτε να δοκιμάσετε να αντικαταστήσετε το λάιμ με 1/2 φλιτζάνι φρέσκο tangerine, passion fruit, ροδάκινο, αχλάδι, ανανά, πορτοκάλι, δαμάσκηνο, μάνγκο, σταφύλι, guava, κ.λπ.



Pina Colada (πίνια κολάντα)



3/10 λευκό ρούμι



2/10 λικέρ καρύδας



5/10 χυμός ανανά



1 μεζούρα κρέμα βανίλια (ή κρέμα κακάο)



Βάζουμε όλα τα υλικά σε ένα shaker γεμάτο κατά το ήμισυ με πάγο. Ανακινούμε καλά και σερβίρουμε σε μεγάλο tumbler ποτήρι, ενώ διακοσμούμε με μία φέτα ανανά.



Ιστορία και παραλλαγή: Το γνωστό κοκτέιλ είναι το σήμα κατατεθέν της Καραϊβικής και παραδόξως ο πρώτος άνθρωπος που έφτιαξε Pina Colada ήταν Ισπανός, ο Ricardo Gracia από τη Βαρκελώνη. Ο Gracia δημιούργησε περιουσία στον τομέα του τουρισμού, διευθύνοντας ξενοδοχεία (ανάμεσά τους και το Hilton στη Μαδρίτη) και πελάτες διάσημα ονόματα, όπως ο Πάμπλο Πικάσο, ο Σαλβαδόρ Νταλί, ο Λούις Άρμστρονγκ, ο Ρίτσαρντ Μπάρτον, η Τζάκυ Κένεντι, ο Αριστοτέλης Ωνάσης, η Μέρυλιν Μονρόε, ο Όρσον Ουέλες, ο Τομ Τζόουνς, η Άβα Γκάρντνερ Gardner, κ.ά. Το 1954, ο Gracia διύθυνε το Caribe Hilton Hotel στο Σαν Χουάν στο Πουέρτο Ρίκο.



Εκεί σε όλους τους πελάτες προσφερόταν δωρεάν το ποτό με το όνομα «Coco-Loco» (μείγμα από χυμό καρύδας, ρούμι και κρέμα καρύδας με μια φέτα καρύδας).



Μια μέρα, το ντόπιο συνδικάτο των «συλλεκτών καρύδας» αποφάσισε να κάνει απεργία και μην έχοντας με τι να σερβίρει το «Coco-Loco», ο Gracia έκοψε ανανάδες και σέρβιρε το ποτό με καλαμάκι σε μεγάλα ποτήρια. Για να βελτιώσει τη γεύση, πρόσθεσε θρυμματισμένο πάγο και στυμμένο ανανά και το βάφτισε «Pina Colada» (που σημαίνει «στυμμένος ανανάς» στα ισπανικά). Ένα από τα μεγαλύτερα «hit» στα κοκτέιλ είχε γεννηθεί...



Μία παραλλαγή είναι το Sarrono Colada (Naughty Colada), με 3 μέρη Amaretto, 9 κουταλιές σούπας χυμό καρύδας και 9 κουταλιές σούπας χυμό ανανά.



Strawberry Margarita (Μαργαρίτα με φράουλα)



1 μέρος Τεκίλα



1/2 μέρος Τριπλ Σεκ



1/2 μέρος Strawberry Snaps



1 μέρος Χυμός Lime



1 μέρος Φράουλα



Τρίβουμε το χείλος του ποτηριού με λεμόνι ή λάιμ, το βυθίζουμε σε αλάτι και ρίχνουμε μέσα το μείγμα των υλικών που έχουμε ανακατέψει με πάγο.



Ιστορία και παραλλαγή: Το αγαπημένο κοκτέιλ με τεκίλα πήρε το όνομά του από μία διάσημη Μεξικανή χορεύτρια.



Η Μαργαρίτα με φράουλα είναι μία από τις πιο διάσημες παραλλαγές του ομώνυμου κοκτέιλ.



Παγωτά να τα... πιεις στο ποτήρι



Επειδή καλοκαίρι ίσον παγωτό ας δούμε και δύο παγωτά - κοκτέιλ:



Alexandra On Ice



1 μέρος Βότκα



1 μέρος Creme de Cacao



2 κουταλιές σούπας Παγωτό Βανίλια



3 1/2 μέρη Σαντιγύ



Κακάο



Ρίχνουμε το παγωτό βανίλια σε ένα ποτήρι, την Κρεμ ντε Κακάο, τη βότκα και την αφρόκρεμα από πάνω και ανακατεύουμε. Πασπαλίζουμε το ποτό με τη σκόνη κακάο.



Green Velvet



1 μέρος Μπράντυ - Κονιάκ



1 1/2 μέρος Μπλου Κουρακάο



2 1/2 μέρη Χυμός Πορτοκαλιού



1 κουτάλι σούπας Παγωτό Πορτοκάλι



1 Λεμόνι



Ρίχνουμε το παγωτό πορτοκάλι σε ένα ποτήρι. Ανακατεύουμε το χυμό μισού λεμονιού, το κονιάκ, το Κουρακάο και το χυμό πορτοκαλιού και περιχύνουμε στο παγωτό. Πλένουμε το λεμόνι και κόβουμε τη φλούδα σε σχήμα σπιράλ. Στολίζουμε το ποτό με το σπιράλ της φλούδας.



Τα μυστικά



Μερικά από τα μυστικά του επιτυχημένου κοκτέιλ είναι:



- Παγωμένα ποτήρια.



- Το χτύπημα στο shaker δεν πρέπει να γίνεται περισσότερες από 5-7 φορές, διότι με περισσότερες λιώνει ο πάγος και νερώνει το cocktail.



- Να χρησιμοποιούνται παγάκια μεγάλου μεγέθους για να μη λιώνουν γρήγορα.



- Να χρησιμοποιείτε αναδευτήρα ή καλαμάκι για να ανακατεύετε ανά τακτά διαστήματα το ποτό σας.

πηγη ναυτεμπορικη τεχνη+ζωη + Αρκετές από τις πολύτιμες πληροφορίες προέρχονται από τοwww.bartender.gr .

[cRc]

και γιατί αυτά τα ποτά είναι μόνο στον Κόσμο των αντρών , δεν τα πίνουν και γυναίκες αυτά εδώ ????

[Stella]

εννοειται οτι τα πινουν!αλλα καποιος πρεπει να τους τα φτιαξει!!!!