Delorean Reloaded
 

Το θρυλικό αυτοκίνητο ζει!

Εάν απομονώσετε από το μυαλό σας την ταινία «Επιστροφή στο Μέλλον» πόσο καλά θυμάστε το DeLorean; Μάλλον αμυδρά, καθώς η εταιρεία χρεοκόπησε. Και όμως υπάρχει ένα εργοστάσιο στο Texas που εξακολουθεί να παράγει τα DMC-12. Ναι, αλήθεια: ο Myles Kornblatt το επισκέφτηκε.

http://img360.imageshack.us/img360/2...6mediumll6.jpg

Δεν είναι λίγα τα αυτοκίνητα που ήταν προσωπικά δημιουργήματα αλλά επέζησαν εμπορικά μετά την αποχώρηση των εμπνευστών τους από το μάταιο τούτο κόσμο. Χαρακτηριστικά παραδείγματα το VW Beetle, το Mini, η Lotus 7, ενώ υπάρχει ένα που κανείς δεν θα μπορούσε να διανοηθεί ότι θα έμπαινε στην παραπάνω λίστα. Και αυτό είναι το DeLorean.

Και γιατί άλλωστε να μπει; Ο ιδιοκτήτης της εταιρείας John DeLorean κατηγορήθηκε για οικονομικά σκάνδαλα και για διακίνηση ναρκωτικών. Όπως ήταν αναμενόμενο, η εταιρεία χρεοκόπησε, αλλά, όσο κι αν ακούγεται τρελό, υπάρχει ακόμα κάποιος που θεωρεί πως η DeLorean έχει μέλλον. Σημειώστε πρόχειρα το όνομά του: Stephen Wynn.

Για να πούμε τα πράγματα ακριβώς όπως είναι, το DMC-12 (το ένα και μοναδικό μοντέλο που κατασκευάστηκε) διέθετε για την εποχή του αρκετές τεχνολογικές καινοτομίες. Μία από αυτές ήταν το αμάξωμά του με τις χαρακτηριστικές gull-wing πόρτες, το οποίο το είχε σχεδιάσει ο πολύς Giugiaro και ήταν κατασκευασμένο από ανοξείδωτο χάλυβα. Το τελευταίο ήταν υπεύθυνο και για το πιο ουσιαστικό highlight της δημιουργίας του DeLorean, το άβαφο αμάξωμα. Γεγονός είναι ότι το ιδιαίτερο αυτό γνώρισμα προήλθε και από το ότι η γραμμή παραγωγής της DeLorean δεν διέθετε καν μονάδα βαφής. Όσο για τον κινητήρα του DMC-12, που σημειωτέον ήθελε να είναι super-car, ήταν μεν ένας τρίλιτρος V6, ο οποίος όμως μόλις και μετά βίας έφτανε τους 130 ίππους. Που φυσικά δεν αρκούσαν για κάτι παραπάνω από 10,5" για το 0-100, χρόνος που κάθε άλλο παρά super-car θυμίζει. Τουναντίον.

Η γελοιότητα του όλου εγχειρήματος φάνηκε εκ των υστέρων. Στην πορεία, καθώς τα πρώτα DMC-12 που έφτασαν στις εκθέσεις είχαν επιεικώς κακή ποιότητα. Ακόμα πιο παράδοξο ήταν το ότι όταν οι υποψήφιοι αγοραστές εντόπισαν τα μειονεκτήματα του άβαφου «supercar» και ακύρωσαν τις παραγγελίες τους, ο DeLorean αναμείχθηκε σε ένα σκάνδαλο ξεπλύματος βρώμικου χρήματος, από ναρκωτικά. Η τελευταία πράξη της ιστορίας παίχθηκε τον Οκτώβριο του 1982 με τη σύλληψή του, ενώ αμέσως μετά ήρθε η κατάρρευση της εταιρείας του. Η βρετανική κυβέρνηση είχε δαπανήσει για την DeLorean ένα σημαντικό ποσό της τάξης των 100 εκατ. στερλινών και όταν το όλο εγχείρημα απέτυχε, αναρωτήθηκαν πού πήγαν όλα αυτά τα χρήματα. Μάταια όμως, καθώς κατά τη διάρκεια της δίκης που ακολούθησε βρέθηκε μόνο το 1/10 της αρχικής χρηματοδότησης σε λογαριασμό ελβετικής τράπεζας. Ή θα τα είχαν ξεχάσει ή δεν θα πρόλαβαν να τα φάνε κι αυτά...

Για την ιστορία, ο DeLorean αθωώθηκε από τις κατηγορίες περί διακίνησης ναρκωτικών, έζησε μέχρι το 2005 στις ΗΠΑ, αλλά ουδέποτε επισκέφτηκε και πάλι τη Μεγάλη Βρετανία φοβούμενος τη σύλληψή του.

Όλα λοιπόν τελείωσαν το 1983 ή καλύτερα σχεδόν όλα, καθώς μετά την κατάρρευση της εταιρείας υπήρχε ένας μεγάλος αριθμός εξαρτημάτων και ανταλλακτικών σε μία αποθήκη στο Oχάιο. Μέχρι το 1997, οπότε ένας Βρετανός μηχανικός ειδικευμένος στα ευρωπαϊκά αυτοκίνητα, επ' ονόματι Stephen Wynn, αποφάσισε να αγοράσει όλο αυτό το υλικό. Ο Wynn είχε βέβαια εμπειρία από τα DeLorean, καθώς για χρόνια υπήρξε στέλεχος της εταιρείας, ενώ γρήγορα προχώρησε στην επανίδρυσή της, πήρε ο ίδιος τη θέση του προέδρου και άρχισε να χαράζει τη στρατηγική. Καταρχήν τα πάντα μεταφέρθηκαν από το Ohio στο Texas. Πιο συγκεκριμένα στο Houston, όπου σε μια έκταση 4.000 τετραγωνικών δημιουργήθηκε η πρότυπη έκθεση, το συνεργείο, αλλά και η μονάδα συναρμολόγησης. Εξωτερικά το όλο κτίσμα δεν αποκαλύπτει σε καμία περίπτωση τι κρύβει στο εσωτερικό του. Μάλιστα αν δεν υπήρχαν τα γυαλιστερά DMC-12 στο χώρο στάθμευσης, θα έμοιαζε περισσότερο με φάρμα.

Μπαίνουμε μέσα και η τακτοποιημένη εξωτερική εικόνα αλλάζει: Παντού υπάρχουν ανταλλακτικά διάσπαρτα στο πάτωμα, κινητήρες μέσα στα κουτιά τους, πόρτες, καθίσματα, προβολείς, σχεδόν ό,τι χρειάζεται για να συναρμολογηθεί ένα DeLorean.

Η μονάδα στο Houston λειτουργεί έτσι όπως έπρεπε να λειτουργεί η DeLorean από την αρχή, ενώ η εμπειρία και η τεχνογνωσία του Wynn είναι το Α και το Ω. Μαζί με τους τεχνικούς του, οι οποίοι γνωρίζουν πολύ καλά ποια υλικά μπορούν να αντέξουν στο χρόνο. Πλέον, δεν υπάρχουν φτηνά υλικά, όπως στο παρελθόν.

Και βέβαια υπάρχουν μηχανικά μέρη που ο Wynn έχει βελτιώσει, όπως ο κινητήρας που πλέον αποδίδει 200 ίππους.

Ο Wynn λέει πως διαθέτει αρκετά ανταλλακτικά σε στοκ προκειμένου να συναρμολογεί από την αρχή ένα DMC-12, όπως βέβαια και κάνει κατά κάποιον τρόπο. Αν χρησιμοποιούσε αποκλειστικά και μόνο «παλιά» στοιχεία θα έπρεπε να κάνει λογής λογής επεμβάσεις -π.χ. στον κινητήρα για να φτάσει τα σημερινά δεδομένα περί εκπομπής ρύπων- οι οποίες θα ανέβαζαν την τιμή στις 60.000 $. Αντίθετα, κατορθώνει να συμπιέσει το τελικό κόστος με τη χρήση νέων τεχνολογιών, σε όλα σχεδόν τα βασικά τμήματα του DMC-12. Τμήματα όπως το πλαίσιο, που πλέον δεν έχει κανένα θέμα με τη σκουριά, το αμάξωμα από fiberglass, ένα νέο εσωτερικό με άφθονο δέρμα, καθώς και διάφορα τεχνολογικά gadget όπως το σύστημα πλοήγησης, οι προβολείς Xenon και η θύρα USB για iPod.

πηγη=.yupi.gr