Παγκόσμια Ημέρα του Παιδιού

[ilias]

Σε 830.000 υπολογίζεται ο αριθμός των παιδιών που χάνουν κάθε χρόνο τη ζωή τους σε διάφορα συμβάντα, αναφέρει έκθεση του ΟΗΕ η οποία συντάχθηκε σε συνεργασία με τον Παγκόσμιο Οργανισμό Υγείας [ΠΟΥ] και την Unicef.
Τα συνηθέστερα από τα συμβάντα αυτά, που κάθε χρόνο στοιχίζουν τη ζωή παιδιών από 0 έως 19 ετών, είναι τα τροχαία [260.000 θάνατοι], οι πνιγμοί [175.000], τα εγκαύματα [96.000],οι πτώσεις [τουλάχιστον 46.000] και οι δηλητηριάσεις [τουλάχιστον 45.000], διευκρινίζεται στην έκθεση.

Όπως επισημαίνεται στο σχετικό ντοκουμέντο, κρούοντας τον κώδωνα του κινδύνου, από την ηλικία των 9 ετών, τα τροχαία αναδεικνύονται σε πρώτη αιτία παιδικής θνησιμότητας, ξεπερνώντας σε συχνότητα τις μολυσματικές ασθένειες, τον υποσιτισμό, ακόμα και τους πολέμους.

Ωστόσο, ο κοινωνικός παράγοντας αποδεικνύεται καθοριστικός. "Είτε πρόκειται για πλούσιες χώρες, είτε για αναπτυσσόμενες, τα παιδιά που ανήκουν σε μη προνομιούχα κοινωνικά στρώματα [το 95% των θυμάτων καταγράφονται σε φτωχές ή αναπτυσσόμενες χώρες] διατρέχουν μεγαλύτερους κινδύνους να πέσουν θύματα τροχαίων", διευκρίνισε η Μάρτζι Πίντεν, εκπρόσωπος του ΠΟΥ.

Ειδικά στη Μαύρη Ήπειρο, η έκταση που έχει λάβει στις ημέρες μας ο θάνατος παιδιών από λογής-λογής συμβάντα, παρουσιάζεται -πλέον- 10πλάσια του μέσου όρου προηγμένων κρατών του υπολοίπου κόσμου, όπως η Ολλανδία, η Αυστραλία ή η Νέα Ζηλανδία, το Βέλγιο και η Σουηδία. Σε χώρες όπως οι προηγούμενες η παιδική θνησιμότητα από ατύχημα είναι πολύ περιορισμένη. Από ποσοτική πλευρά, σχεδόν το 95% της παιδικής θνησιμότητας από ατύχημα καταγράφεται επίσης στην Αφρική.

Στα φτωχά κοινωνικά στρώματα των προηγμένων χωρών, η αναλογία των θανατηφόρων συμβάντων με παιδιά είναι συντριπτικά ανώτερη των αντίστοιχων συμβάντων που αφορούν παιδιά εύπορων οικογενειών.

Ειδικά στις Ηνωμένες Πολιτείες, από τροχαία σκοτώνονται 8.000 παιδιά κάθε χρόνο, όπως αναφέρεται στην ξεχωριστή έκθεση του Κέντρου Πρόληψης και Πρόληψης ασθενειών.

Γενικά, σε όλον τον κόσμο 260.000 παιδιά χάνουν τη ζωή τους από ένα τροχαίο, ενώ περίπου 10 εκατομμύρια τραυματίζονται.
Κατά σειράν πυκνότητας, έπονται πνιγμοί, εγκαύματα, πτώσεις και αθέλητες δηλητηριάσεις.

Όμως, περίπου οι μισοί από όλων αυτών των ειδών θανάτους μπορεί να είχαν προληφθεί, με την πλέον συστηματική χρήση ζωνών ασφάλειας, την κάλυψη όλων των "ανοικτών" χώρων, των υπαίθριων πισινών, των πηγαδιών που βρίσκονται σε μικρή απόσταση από τους παιδότοπους, καθώς επίσης και των φραγμάτων κοντά σε κατασκευαζόμενους αυτοκινητόδρομους.
Όλα αυτά αποτελούν τις καλύτερες θεραπείες, ώστε να μεγιστοποιηθεί η παιδική ασφάλεια, συμφωνούν η υπηρεσία του ΟΗΕ για την Παιδική Ηλικία και ο ΠΟΥ.

Γενικά, "τα φτωχά παιδιά δεν μοιράστηκαν τα κέρδη των παιδιών, που ζουν σε πλούσια κράτη", σχολίασε από την πλευρά της η εμπειρογνώμονας σε θέματα παιδικής υγείας, Ελίζαμπεθ Τάουνερ και συνεργάτης του Πανεπιστημίου Δυτικής Αγγλίας. "Αυτή η κοινωνική αδικία ασφαλώς πρέπει να θεραπευθεί", πρόσθεσε.

Η συνεργάτης του ΠΟΥ Ετιέν Κρουγκ, παρατηρεί ότι τυχόν δυστύχημα συνεπάγεται τη "βύθιση" μίας φτωχής οικογένειας σε ένα ακόμα χαμηλότερο βιοτικό επίπεδο, αλλά και την αναπαραγωγή ενός -φαύλου- "κύκλου της φτώχειας".

"Κάθε ανάπηρος επιβαρύνει για πολύ καιρό τα δημόσια οικονομικά", διαπιστώνει η ίδια και ταυτοχρόνως προτείνει την εντατικοποίηση των μέτρων πρόληψης, από όλους τους συναρμόδιους φορείς.


ert